- fetico
Waterboarding
EDGE PLAY; WATERBOARDING
Waterboarding, in het Nederlands soms als gesimuleerd verdrinken of schijnverdrinking omschreven, is een omstreden harde verhoortechniek waarbij de vastgebonden verhoorde een natte doek over het gezicht krijgt gelegd waarover telkens water wordt uitgegoten. Het water in de doek maakt het min of meer onmogelijk om adem te halen. Hierdoor krijgt de verhoorde het gevoel te verdrinken.
Door mensenrechtenorganisaties wordt waterboarding als martelen aangemerkt. Na afloop van de Tweede Wereldoorlog zijn op aandringen van de VS verschillende Japanners ter dood veroordeeld, die deze techniek hadden toegepast op geallieerde krijgsgevangenen.
Waterboarding? Wat is dat?
Waterboarding, in het Nederlands soms als gesimuleerd verdrinken of schijnverdrinking omschreven, is een omstreden harde verhoortechniek waarbij de vastgebonden verhoorde een natte doek over het gezicht krijgt gelegd waarover telkens water wordt uitgegoten. Het water in de doek maakt het min of meer onmogelijk om adem te halen. Hierdoor krijgt de verhoorde het gevoel te verdrinken.
Methodes
In de meest voorkomende methode van waterboarding, wordt het gezicht van de gevangene afgedekt met een doek of een ander dun materiaal, en het onderwerp is geïmmobiliseerd op zijn of haar rug. De ondervrager giet water op het gezicht en over de luchtwegen, waardoor de gevangene min of meer onmogelijk wordt gemaakt om adem te halen. Hierdoor krijgt de verhoorde het gevoel te verdrinken. Er vallen bij waterboarding regelmatig slachtoffers als gevolg van het inademen van braaksel.
Nederland
De VOC paste een vorm van waterboarding toe op Ambon in 1623. Hierbij werd een doek om het hoofd gewonden en deze werd verzadigd met water zodat het slachtoffer niet meer kon ademen en al het water moest inslikken. In een geval werd de behandeling drie of vier keer herhaald totdat het lichaam van het slachtoffer enorm opgezwollen was, zijn wangen uitstonden en zijn ogen uit de kassen dreigden te raken.
Verenigde Staten
The U.S. Office of Legal Counsel heeft in augustus 2002 gereageerd op het verzoek van de CIA voor een juridisch advies met betrekking tot het gebruik van bepaalde ondervragingstechnieken. Het omvatte het volgende verslag van de definitie van waterboarding in een Top Secret memorandum van de CIA uit 2002:
Bij deze werkwijze wordt het individu stevig gebonden aan een schuine bank, die ongeveer 1 meter breed en 2 meter lang is. De individuele voeten zijn over het algemeen verhoogd. Er wordt een doek over het voorhoofd en de ogen geplaatst. Vervolgens wordt er, op gecontroleerde wijze, water aan het doek toegevoegd. Hierna wordt het doek zowel over de neus als de mond geplaatst.
Zodra het weefsel verzadigd en de mond en neus volledig bedekt zijn, wordt de luchtstroom enigszins beperkt door de aanwezigheid van het doek. Gedurende die 20 tot 40 seconden wordt continu water toegevoerd vanaf een hoogte van twaalf tot vierentwintig centimeter. Na deze periode wordt het doek opgetild, en het individu is toegestaan om ongehinderd voor drie of vier volledig te ademen. De procedure kan dan worden herhaald.
Gedurende die 20 tot 40 seconden wordt continu water toegevoerd vanaf een hoogte van twaalf tot vierentwintig centimeter. Na deze periode wordt het doek opgetild, en het individu is toegestaan om ongehinderd voor drie of vier volledig te ademen. De procedure kan dan worden herhaald.